Ανανεώθηκε: Ιούλιος 2025 – Προστέθηκαν νέες φωτογραφίες και πληροφορίες.
Ένα ζεστό πρωινό του Ιουλίου 2022, βρισκόμουν στην ψαραγορά του χωριού Νούνγκουι, στη Ζανζιβάρη. Εκεί γνώρισα τον Sharif, έναν τοπικό YouTuber που περιπλανιέται σε όλο το νησί καταγράφοντας σημαντικά γεγονότα. Αφού του μίλησα για τη δουλειά μου ως φωτογράφος, μας πρότεινε να μας ξεναγήσει στο χωριό και να μας δείξει τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί για το vlog του. Καθώς μιλούσαμε, μου πρότεινε να πάμε το απόγευμα μαζί του σε έναν τοπικό ποδοσφαιρικό αγώνα.




Μου είπε ότι θα φτάναμε στο γήπεδο με ένα Dala Dala, τοπικό μεταφορικό μέσο της Τανζανίας, μαζί με άλλους οπαδούς της ομάδας. Αν και αρχικά διστακτικοί, αποφασίσαμε πως ήταν μια εμπειρία που δεν έπρεπε να χάσουμε. Δώσαμε ραντεβού ξανά στην ψαραγορά λίγες ώρες αργότερα για να ξεκινήσουμε.
Το απόγευμα, επιβιβαστήκαμε στο γεμάτο ενθουσιασμό Dala Dala. Όλοι φορούσαν μπλουζάκια της ομάδας του χωριού, της “Step by Step”. Η διαδρομή κύλησε με φωνές, τραγούδια και προβλέψεις για τον αγώνα. Μετά από περίπου μία ώρα, φτάσαμε σε έναν πρόχειρο χώρο στάθμευσης. Από εκεί, περπατήσαμε λίγα λεπτά ώσπου φτάσαμε σε ένα μεγάλο χωμάτινο γήπεδο — χωρίς εξέδρες, μόνο πάγκοι για τους παίκτες και ελεύθερος χώρος γύρω για το κοινό.
👉 Εδώ μπορείς να διαβάσεις όλες τις πληροφορίες για το ταξίδι στην Τανζανία.




Καθώς οι ομάδες έκαναν ζέσταμα, το πλήθος ήταν ήδη ανυπόμονο. Δεκάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά περίμεναν με αγωνία την έναρξη του παιχνιδιού. Το σφύριγμα δόθηκε και ο αγώνας ξεκίνησε. Τύμπανα, χοροί, φωνές – μια έκρηξη ζωής. Παρόλο που το πρώτο ημίχρονο δεν είχε γκολ, οι ευκαιρίες και το πάθος δεν έλειψαν.
Με το 0-0 να γράφεται στο ημίχρονο, οι οπαδοί έτρεξαν δίπλα στους πάγκους να εμψυχώσουν τους παίκτες. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε και η “Step by Step” μπήκε πιο δυναμικά. Κάποια λεπτά αργότερα, μια φοβερή επίθεση, ένα εκπληκτικό σουτ και... γκολ! Όλοι πανηγύριζαν – παίκτες, φίλαθλοι, παιδιά. Το σκορ 0-1 και το γήπεδο σείεται.
Ο αγώνας τελείωσε με σφύριγμα λήξης και τους παίκτες να τρέχουν προς το κοινό για να πανηγυρίσουν μαζί τους τη μεγάλη νίκη.
Φύγαμε μαζί με όλους τους οπαδούς, ανεβήκαμε στο Dala Dala και επιστρέψαμε στο χωριό, αυτή τη φορά με νίκη στην ψυχή. Όλοι χαμογελούσαν, τραγουδούσαν και χτυπούσαν ρυθμικά τα καθίσματα του λεωφορείου. Επιστρέψαμε στο σκοτεινό Νούνγκουι, αποχαιρετήσαμε τον Sharif και γυρίσαμε στο hostel, κουρασμένοι αλλά γεμάτοι.
Ένα απλό μάθημα ζωής από ένα μικρό χωριό της Ζανζιβάρης: να παλεύεις μέχρι το τέλος, γιατί τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Δες όλη την ιστορία στο VICE GR
Στέλιος





